Seni seviyorum,her sabah kalktığımda bir günü daha seninle geçirecek olmanın mutluluğunu yaşatıyorsun bana . Ben güne seninle başlıyorum ve her gün hayatı seninle yeniden keşfediyorum.
Seni seviyorum, Çünkü gökkuşağının her tonunu gölgede bırakan bir parlak renksin. her şey Senin rengini taşıyor. Ve benim için ancak o zaman anlamlı oluyor.
Seni seviyorum çünkü soğuk günlerimde içimi ısıtan ılık rüzgarsın. Sıcak günlerimde ise ferahlık veren kuzey rüzgarı gibi iliklerime işleyerek esiyorsun
Seni seviyorum, çünkü her şeyde sen varsın. Nasıl olmayasın ki .... sanki sen doğduğumdan beri içimde idin yüreğimin en derin köşesinde idin sanki ortaya çıkmak için beni bekliyordun ve ben orada olduğunu fark edince hak ettiğin yere çıkartım seni .
Seni seviyorum çünkü hep benimlesin seni görmem için yüzüne bakmam gerekmiyor. Gözümü kapatsam oradasın. Gördüğüm her yüz aslında senin.
Seni seviyorum çünkü gözlerinin içinde binlerce yıldız, gecenin karanlığını delip geçiyor. Sen bana bakarken ben kendimi yıldızlara bakıyor gibi hissediyorum. O yıldızların parlaklığında kaybediyorum kendimi
Gözlerim kamaşıyor ama şikayetçi değilim aydınlığından Güneş doğmasa, yıldızlar kaybolmasa diyorum, ama biliyorum ki güneşimde sen olacaksın. Gecenin sonunda. Bu kez daha parlak daha aydınlık çıkacaksın karşıma
Seni seviyorum çünkü saçların elimin arasında kayıp giderken dünyadaki cenneti bulmuş gibi hissediyorum kendimi. Cennetin sahibi sensin biliyorum ki sadece izin verdiklerin girebilir o cennete ben o cennette kalmaya kararlıyım.
Seni seviyorum çünkü, her gülümseyişin içime yeniden yaşama sevinci dolduruyor. Her gülümseyişinin karamsarlığı yıkıyor. Umutsuzluğu parçalıyor, bir çiçek bahçesine çeviriyor çorak dünyamı.
Bir çiçek dedim ya, bir çiçek adı verseydim sana papatya olurdun; açılışıyla dünyaya, insanlara baharın geldiğini müjdeleyen papatya ... iddiasız ama güzel, Güzel ama kibirsiz....
Seni sevdiğimi anlatmaya çalışırken ne kadar çaresiz olduğumu görüyorum her sözcükten sonra durup tekrar tekrar düşünüyorum, seni sana yeterince anlatabildim mi diye... Biliyorum ki yetmeyecek , bu kadar sözcükten sonra bile sana olan sevgimi anlatamamış olacağım.
Sözcüklerin bittiği yerde gözlerime bak. Onlar sana olan bu sevgimi daha iyi anlatacaklardır.
Seni seviyorum, çünkü her şeyde sen varsın. Nasıl olmayasın ki .... sanki sen doğduğumdan beri içimde idin yüreğimin en derin köşesinde idin sanki ortaya çıkmak için beni bekliyordun ve ben orada olduğunu fark edince hak ettiğin yere çıkartım seni .
Seni seviyorum çünkü hep benimlesin seni görmem için yüzüne bakmam gerekmiyor. Gözümü kapatsam oradasın. Gördüğüm her yüz aslında senin.
Seni seviyorum çünkü gözlerinin içinde binlerce yıldız, gecenin karanlığını delip geçiyor. Sen bana bakarken ben kendimi yıldızlara bakıyor gibi hissediyorum. O yıldızların parlaklığında kaybediyorum kendimi
Gözlerim kamaşıyor ama şikayetçi değilim aydınlığından Güneş doğmasa, yıldızlar kaybolmasa diyorum, ama biliyorum ki güneşimde sen olacaksın. Gecenin sonunda. Bu kez daha parlak daha aydınlık çıkacaksın karşıma
Seni seviyorum çünkü saçların elimin arasında kayıp giderken dünyadaki cenneti bulmuş gibi hissediyorum kendimi. Cennetin sahibi sensin biliyorum ki sadece izin verdiklerin girebilir o cennete ben o cennette kalmaya kararlıyım.
Seni seviyorum çünkü, her gülümseyişin içime yeniden yaşama sevinci dolduruyor. Her gülümseyişinin karamsarlığı yıkıyor. Umutsuzluğu parçalıyor, bir çiçek bahçesine çeviriyor çorak dünyamı.
Bir çiçek dedim ya, bir çiçek adı verseydim sana papatya olurdun; açılışıyla dünyaya, insanlara baharın geldiğini müjdeleyen papatya ... iddiasız ama güzel, Güzel ama kibirsiz....
Seni sevdiğimi anlatmaya çalışırken ne kadar çaresiz olduğumu görüyorum her sözcükten sonra durup tekrar tekrar düşünüyorum, seni sana yeterince anlatabildim mi diye... Biliyorum ki yetmeyecek , bu kadar sözcükten sonra bile sana olan sevgimi anlatamamış olacağım.
Sözcüklerin bittiği yerde gözlerime bak. Onlar sana olan bu sevgimi daha iyi anlatacaklardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder