BELKİ DERSİN

Bazen bir “belki” dersin, kurtarılmak istenen, aslında istenmekten ziyade öyle olması gerektiğine inanılan, inandırıldığınız durumlarda…
Bazen bir “belki” dersin, içinde en ufak bir umut zerreciği taşımayan. O bunu bilir mi bilinmez. Sen iliklerine kadar hissedersin. Bir nev’i yalan busenin için ama o gerçeği bilmeyi haketti mi sorusu gelir ve gitmez, cevabı bilinmez, bilmezden gelirsin işte. Kızaran yanaklarını saklayıp, onun gözlerine bakmayıp sadece kaçmak gelir içinden.

Doğruyu bilmek doğal bir hak olmamalı, hakedilmeli diye fısıldarsın odadan çıkarken. O sorgulayan gözleriyle bakarken ardından, aynı sorgulayan ses tonuyla bağırır (senin sesine yakışmayan o cazgır tonla) ne saklıyorsun benden allahın cezası?!

Gülersin…

Kapıyı çeker gidersin…