"Seninle kalmayı, sana yakın, hatta seninle bir yaşamayı istiyorum," diyordu.
"Ama sen izin vermiyorsun ki. Etrafına ördüğün duvarlar her geçen gün daha da yükseliyor. Sana ulaşamıyorum. Sözlerim duvarlarına çarpıp geri geliyor. Her gün biraz daha tükeniyorum. Bu daha ne kadar sürebilir ki?
Kız;
" Sadece bana güvenmeliydin," diyor. Her ne olursa olsun güvenmeliydin. Bu sevmenin bedelidir. Beni seviyor olsan söylediklerimden zerrece kuşku duymazdın. Ama sen bana inanmak yerine söylediklerimi sınamayı seçtin."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder