Analarımız o mübarek elleriyle yıkardı bizi
Gözümüze sabun kaçıp da ağlamamız
Günümüzdeki acılar kadar incitmezdi bizi
İyi paklanalım diye sıcak su dökülürdü başımıza
Yürek yangını gibi yakmazdı bizi
Eksiğimiz çoktu,
Çocuktuk,
Ama üzemezdi hiç bir şey bizi...
Bunca varlık içinde bugün,
Hüzün ağır bir yük sırtımızda.
Nedendir acaba bir düşün,
Bu kısırlık nedir ruhumuzda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder