Sevgili Kızım,
Günlerdir süren ''Gezi Parkı'' eylemlerinizi sadece uzaktan seyretmekle yetiniyorum, sizinle birlikte hareket edemediğim için de ne uyuyabiliyorum ne gündelik yaşamıma dönebiliyorum...
Canım benim biliyorum ki şu an benimle aynı duyguları paylaşan binlerce anneden sadece biriyim..
Bu satırları sana yazmamın tek amacı sana ve seninle aynı duyguları paylaşarak sokağa çıkan tüm eylemcilere yazılı olarak teşekkür etmek...
Neler yaptınız ah bir bilseniz!!!
Toplumumuz da oluşan çürümüş, kokuşmuş rantsal siyasi yönetime, birbirimize olan güvensizliğe ve yarınsız gibi gördüğümüz manevi değerlere, kadınlarımıza yapılan ayrımcılığa, çocuk istismarlarına, doğaya, hayvanlara yani anlayacağın insanca bir yaşama sahip çıkılmadığına inandığımız ve hatta siz gençlerden neredeyse tamami ile umudumuzu kestiğimiz son yıllarda hiç beklemediğimiz bir biçimde davranarak , bizleri utandırdınız..Ve ben bu utançtan dolayı son derece gururluyum..
Hiç bir şekilde organize olmadan, ayrışmadan, bu kadar barışçıl, bu kadar sevecen, el ele, yürek yüreğe, omuz omuza mücadele vererek tüm dünyaya örnek oldunuz...
Artık gönüllerimiz rahat ve biliyoruz ki bundan böyle hiç bir şey eskisi gibi olamayacak..Ve sizlerin sayesinde temiz, barışa ve sevgiye dayalı, yaşanabilir çağdaş bir toplum yeniden inşa edilecek...
Sayenizde yıllardır mücadele eden bir anne, bir kadın, bir emekçi olarak artık kaygılarımdan kurtulmanın huzurunu yaşıyorum..
Biliyorum yolunuz zorlu ve çetin, ama bu yolda yalnız değilsiniz yüreklerimiz, bedenlerimiz ve neyimiz varsa sizinle...
Bizlerin kaybedecek bir şeyi yok ama kazanacağımız çok şeyler var..
''Yarınlar Yorgun ve bezgin kimselere değil, rahatını terk edebilen gayretli insanlara aittir'' demiş Marcus Cicero...
Seni ve senin nezdinde umuda çiçek açtıran tüm gayretli gençleri ve onları büyüten anne ve babaları alnından öpüyorum...
Seni çok seviyorum bir tanem...
Annen Banu Erdem...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder