Ben İnsanım, Sevgidir her bir yanım.

Bir Ermeni öldürüldüğünde
Ermeni kadar sızlar yüreğim
Bir Kürt dara düşünce
Kürt kadar yanar ciğerim
Bir Türk çile çekerken
Türk kadar üzülürüm
Onlar bir kere ölür
Ben bin kere ölürüm
Ne camide minare
Ne kilisede çanım
Ben insanım
Sevgidir her bir yanım

Bir halkın kanına
“Zehirli” yaftası takmak
Ve olaylara ırk penceresinden bakmak
Beynimin zerresine yazılmamıştır
Hiçbir ırkın tablosu
Göğsümün tahtasına kazılmamıştır
Ne camide minare
Ne kilisede çanım
Ben insanım
Denizdir her bir yanım

Anıtlık dostlukları
Yüzyıllık komşulukları
Rüzgâra verenleri sevemem
İnsanlıklarını
Eskimiş bir çul gibi
Ayaklar altına serenleri övemem
Ama
Babasının yüzünden de çocuğunu dövemem
Ne camide minare
Ne kilisede çanım
Ben insanım
Deryadır her bir yanım

Üzüncüne ağlayıp sevincine güldüğümü
Arkasından vuramam
Dosta kurşun sıkanın arkasında duramam
Yol gösterip
Yollarına tuzaklar da kuramam
İhaneti yanılgıya yoramam
Ama
Dedesinin suçunu da torunundan soramam
Ne camide minare
Ne kilisede çanım
Ben insanım
Sevdadır her bir yanım

Ha Türk
Ha Kürt
Ha Ermeni
Karaymış
Beyazmış
Sarıymış teni
Irkı ilgilendirmez beni
Zulmedeni babam olsa kınarım
Ama
İnsanı da atalarıyla değil
Yüreğiyle sınarım
Ne camide minare
Ne kilisede çanım
Ben insanım
Ormandır her bir yanım

Küllenmiş ateşleri yeniden asla yakmam
Önümde yıllar varken
Ve zaman hızla akarken
Yangın çıkarmak için geriye asla bakmam
Kabuklanmış yarayı elleyip de kanatmam
Geleceğimi satmam
Geçmişimle de yatmam
Ne camide minare
Ne kilisede çanım
Ben insanım
İnsandır her bir yanım

Haydar Bibinoğlu