ev arkadaşınızla birlikte çok seviyorsunuz ve bakabileceğinizi düşünüyorsunuz diye ...
ben hayvan severim bu kedi,köpek çok güzel diye...
doğum günü vs. kutlama hediyesi çok şeker olur diye...
eve hayvan alınmamalı...
alınıp sevme safhası bitip sorumluluk kendini hissettirince...
tatile gideceğiz ne yapalım bakacak kimse yok kısmı gelince...
evde koku oluyor, çocuklar bakmıyor bakamıyorum artık,
okul bitti eve dönüş vakti hayvanı eve götüremem ki ..
çocuğumuz olacak hayvan olmaz artık,
çocuğa alerji yaptı nereden bilelim yakınmaları başlayınca...
salıverin sokağa !
satıverin petshop a !
bırakın veterinere !
çok beklenmedik durumları istisna kabul edelim.
bunun dışında kalanlar hayvanları sevdiklerini iddia ediyorlarsa kendilerini kandırıyorlar..
hayvan sevmek bu değil...
bir şeyi seviyor olmanın şartı onu önemsemek ona saygı duymaktır.
evde hayvan bakmak büyük bir sorumluluktur.
emek ister ilgi ister BAKIMI giderek zorlaşır.rutin bakım insanı yorar . gerçek bir sevgi ve ilgi yoksa bıktırır.
tıpkı insan bakmak gibidir.
canlı oldukları , sahiplerini tanıdıklarını evlerine alıştıklarını terkedildiklerinde depresyona girdiklerini unutmayalım.
hayvan sevgisi vermek istediğimiz çocuklarımıza başlangıçta bunun nasıl bir sorumluluk olduğunu iyi anlatalım...
ömür boyu bakmayı göze alamıyorsak eve almayalım.
hayvandan hediye olmaz.birinin evine bir çocuk alıp"al sana hediye, buna bakacaksın artık" diyebilir misiniz?
petshoplardan alıp sokakta yaşama becerisi elde etmemiş hayvanları sokağa atmayalım...
çocuklara oyuncak etmeyelim.
beklenmedik bir durum oluştu iyi bir yer bulup öyle bırakalım...
onlarında sizin üstünüzde haklarını olduğunu unutmayın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder